میکسر استیل تک جداره سفارشی 50 لیتر تا 10 تن همیارتیم

🏭 معرفی کلی دستگاه
وقتی در یک کارخانه، یک مخزن “فقط برای میکس” نیست و در عمل بین چند فرمول مختلف جابه‌جا می‌شود (مثلاً شامپو → مایع دستشویی → مایع ظرفشویی یا سس → شربت → محلول شستشو)، مسئله اصلی دیگر «فقط همزدن» نیست؛ مسئله اصلی تمیزشدن واقعی، سریع و قابل تکرار و جلوگیری از انتقال بو/رنگ/ماده مؤثره از بچ قبلی به بعدی است.
«میکسر استیل تک جداره» سفارشی همیارتیم دقیقاً برای همین سناریوی رایج بازار ایران تعریف می‌شود: مخزن میکسردار استیل با بدنه تک‌جداره (بدون ژاکت)، ولی با طراحی قابل‌دفاع از نظر بهداشت، شستشو، درین‌پذیری و کاهش نقاط کور؛ در ظرفیت‌های کوچک کارگاهی تا ابعاد صنعتی (از 50 لیتر تا حدود 10 تن، بسته به چگالی ماده).

در ماشین‌سازی همیار، این مدل معمولاً جایی انتخاب می‌شود که:

• ماده نیاز قطعی به گرمایش/سردایش جداره ندارد (یا کنترل دما با روش‌های بیرونی انجام می‌شود).
• تنوع محصول بالاست و شستشو تبدیل به گلوگاه تولید شده.
• حساسیت QC روی آلودگی متقاطع (Carryover) جدی است؛ حتی اگر استاندارد دارویی نداشته باشید، در شوینده‌ها و غذایی‌ها هم “بوی قبلی” یا “رنگ قبلی” می‌تواند محصول را برگشتی کند.

🏭 منطق عملکرد و فرآیند میکس (با نگاه به تمیزکاری)
منطق کار یک میکسر استیل تک جداره در خط واقعی معمولاً این مسیر است:

1. شارژ مواد
   مواد از دریچه بالا (منهول) یا از ورودی‌های نازل‌دار وارد می‌شوند. اگر پودر/نمک/CMC/SLES دارید، محل ورود و نوع ونت اهمیت پیدا می‌کند تا هم گلوله نشود و هم گردوغبار روی سقف و اطراف شافت ننشیند (چون همین رسوب‌های خشک، یکی از منابع آلودگی متقاطع در بچ بعدی‌اند).
2. اختلاط با همزن و پروانه مناسب
   سیستم همزن و پروانه (پره) با توجه به ویسکوزیته و رفتار ماده انتخاب می‌شود: پروانه‌های جریان‌محور برای رقیق‌ها، و ترکیب چندمرحله‌ای یا همزن‌های دیواره‌روب برای مواد غلیظ‌تر. نکته بهداشتی اینجاست: هرچه طراحی همزن پیچیده‌تر و “جیب‌دارتر” باشد، تمیزکاری سخت‌تر می‌شود. پس در خطوط چندمحصولی، همیشه بین «قدرت میکس» و «قابلیت شستشو» باید تصمیم مهندسی گرفت، نه تصمیم هیجانی.
3. تخلیه محصول (کم‌ماند و قابل شستشو)
   تخلیه از شیر بهداشتی/پروانه‌ای/توپی یا دریچه کف انجام می‌شود. اگر کف مخزن شیب و مسیر تخلیه درست نباشد، ته‌مانده می‌ماند و همان ته‌مانده، منبع آلودگی و فساد و تغییر بو در بچ بعدی می‌شود. در استانداردهای بهداشتی، موضوعاتی مثل قابلیت درین شدن، شعاع‌دهی گوشه‌ها و نبود درز و خلل جزو اصول ساخت تجهیزات قابل تمیزکاری است.
4. شستشو (CIP یا شستشوی دستی کنترل‌شده)
   در عمل دو رویکرد رایج است:

• شستشوی دستی (برای ظرفیت‌های کوچک/کارگاهی یا وقتی CIP ندارید)
• آماده‌سازی برای CIP (نازل شستشو/اسپری‌بال/روتاری اسپری هد) برای ظرفیت‌های صنعتی و خطوط با بچ‌های زیاد.
  منطق CIP این است که به جای باز کردن و ورود نفر، با پاشش کنترل‌شده و دبی/فشار مناسب، سطح داخلی هر بار یکسان شسته شود. تجهیزات شستشوی مخازن از نوع اسپری هدهای چرخان می‌توانند نسبت به اسپری‌بال ثابت، زمان و مصرف آب/مواد را کاهش دهند و شستشو را قابل تکرارتر کنند (اصل ماجرا: توزیع بهتر سیال شستشو روی همه سطوح).

🏭 کاربردها در صنایع مختلف 
در تجربه خط تولید، “کاربرد” را باید با دو سؤال سنجید:

1. ماده شما چه رفتاری دارد؟ (کف، ته‌نشینی، حساسیت به برش، چسبندگی، بوگیری)
2. ریسک آلودگی متقاطع شما چیست؟ (بین رنگ‌ها، اسانس‌ها، ماده مؤثره، آلرژن‌ها، یا حتی فقط تفاوت ساده محصول اقتصادی/پریمیوم)

در ادامه چند سناریوی واقعی که این میکسر استیل تک جداره معمولاً واردشان می‌شود:

1) شوینده و بهداشتی (شامپو، مایع دستشویی، مایع ظرفشویی، ژل‌ها)

در شوینده‌ها، آلودگی متقاطع بیشتر خودش را با بوی باقی‌مانده، کدر شدن، تغییر رنگ، و کف غیرعادی نشان می‌دهد. مشکل رایج این است که اپراتور فکر می‌کند “چون شوینده است، خودش تمیز می‌کند”. درحالی‌که وقتی سورفکتانت‌ها خشک می‌شوند، یک لایه چسبناک می‌سازند که اگر پولیش و دسترسی شستشو خوب نباشد، روی دیواره/زیر شافت/پشت بافل‌ها می‌ماند.

در این صنعت، نکات انتخاب:

• طراحی کف و تخلیه کم‌ماند برای جلوگیری از باقی‌ماندن کنسانتره رنگ/اسانس
• امکان نصب نازل شستشو و شستشوی بدون بازکردن
• انتخاب جنس استیل تماس با محصول: در فرمول‌هایی با نمک/کلرید یا بعضی مواد تمیزکننده قوی، ارتقای متریال از 304 به 316 می‌تواند منطقی باشد (به‌خصوص اگر سابقه پیتینگ یا خوردگی موضعی داشته‌اید). نقش مولیبدن در افزایش مقاومت به خوردگی موضعی در محیط‌های کلریدی، در مطالعات خوردگی به‌عنوان عامل تقویتی مطرح می‌شود.

2) صنایع غذایی (سس‌ها، شربت، محلول‌های طعم‌دهنده، دوغ/نوشیدنی‌های ساده، محلول‌های افزودنی)

در غذایی‌ها، آلودگی متقاطع فقط مسئله بو و رنگ نیست؛ مسئله ایمنی است. حتی اگر کارخانه شما HACCP خیلی رسمی نداشته باشد، QC با دو مورد سریع متوجه می‌شود:

• تغییر طعم/بو (Carryover)
• رشد میکروبی در نقاطی که “خیس می‌ماند” یا “خشکِ چسبنده” می‌شود

اینجا طراحی بهداشتی به زبان ساده یعنی:

• سطح داخلی بدون حفره/ترک/پاشش جوش، چون این‌ها محل گیر کردن ماده و تشکیل بیوفیلم‌اند. در منابع 3-A روی سطح تماس محصول و الزامات ساخت برای قابل تمیز بودن (از جمله سطح صیقلی و بدون نقص و قابلیت درین شدن) تاکید شده است.
• اگر CIP دارید، نوع نازل شستشو مهم است: اسپری‌بال ثابت بیشتر بر “خیس کردن” تکیه می‌کند؛ اسپری هدهای چرخان و سامانه‌های جت، اثر مکانیکی بیشتری ایجاد می‌کنند و الگوهای پاشش قابل تکرارتر می‌دهند.

3) صنایع شیمیایی عمومی (محلول‌ها، افزودنی‌ها، مواد کم‌خطر تا نیمه‌خورنده)

در شیمیایی‌ها، یک سوءتفاهم رایج این است که “چون خورنده است پس استیل 316 همیشه لازم است” یا برعکس “چون رقیق است پس 304 کافی است”. در خط واقعی، انتخاب متریال باید بر اساس نوع یون‌ها (خصوصاً کلرید)، دما، و مواد شوینده CIP باشد. اگر شستشو با مواد خاص انجام می‌دهید، همین شستشو می‌تواند عامل خوردگی شود.

برای خطوط چندمحصولی شیمیایی، موضوع بهداشت بیشتر به شکل آلودگی عملکردی بروز می‌کند: بچ بعدی به خاطر باقیمانده بچ قبلی، pH یا دانسیته‌اش می‌پرد و QC ریجکت می‌زند. راه‌حل معمولاً این‌هاست:

• طراحی کم‌ماند + شستشوی مستند
• نقاط نمونه‌گیری قابل شستشو (Sampling)
• ثبت یک “روال تمیزکاری استاندارد” که هر اپراتور به سلیقه خودش عمل نکند.

4) دارویی/آرایشی-بهداشتی (کاربری‌های غیراستریل، کرم‌های رقیق، لوسیون، محلول‌ها)

اگر استاندارد شما در حد GMP سخت‌گیرانه نیست، باز هم یک واقعیت هست: در آرایشی-بهداشتی، بو و ظاهر تعیین‌کننده‌اند. کوچک‌ترین Carryover از اسانس قبلی یا رنگ قبلی می‌تواند یک بچ را زمین بزند. در این کاربردها معمولاً:

• پولیش داخلی دقیق‌تر انتخاب می‌شود
• اتصالات به سمت کلمپی/بهداشتی می‌روند
• شستشو باید تکرارپذیرتر شود و کمتر به “باز کردن و دستمال کشیدن” وابسته باشد.

در استانداردهای بهداشتی، سطح تمام‌شده معمولاً با معیار زبری سطح (Ra) بیان می‌شود؛ مثلاً در منابع 3-A، سطحی در حد یا صاف‌تر از حدود 0.8 میکرون Ra (معادل 32 میکرواینچ) به‌عنوان سطح رایج بهداشتی ذکر می‌شود (در کنار شروط مهم‌تر مثل نبود نقص، درین شدن و قابلیت دسترسی برای تمیزکاری).
نکته تجربی: عدد Ra به‌تنهایی معجزه نمی‌کند؛ اگر گوشه‌ها تیز باشد، اگر جوش تمیز نباشد، یا اگر زیر شافت “جای دستمال نرود”، تمیزی واقعی به دست نمی‌آید.

5) کارگاه تا کارخانه (از 50 لیتر تا مقیاس 10 تن)

• در ظرفیت‌های 50 تا چندصد لیتر، معمولاً مزیت اصلی این میکسر، چابکی شستشو و تغییر محصول است. اپراتور اگر بتواند ظرف 30–60 دقیقه مخزن را واقعاً تمیز کند، عملاً تعداد بچ روزانه بالا می‌رود.
• در ظرفیت‌های چند تُنی، دیگر تمیزکاری دستی تبدیل به ریسک ایمنی و زمان مرده می‌شود. اینجاست که “آماده‌سازی برای CIP” از آپشن به نیاز تبدیل می‌شود: نازل شستشو، ونت بهداشتی، و مسیرهای تخلیه کم‌ماند.

(به لحاظ سئو و نیت خرید: خیلی از تماس‌ها با عبارت‌های «خرید میکسر استیل صنعتی» یا «قیمت میکسر استیل» شروع می‌شود، اما در عمل چیزی که قیمت را تعیین می‌کند همین جزئیات کاربرد و شستشو است، نه فقط حجم مخزن.)

🏭 سیستم‌ها و آپشن‌ها 
در ساخت میکسر استیل تک جداره، آپشن‌ها اگر درست انتخاب شوند، هم کیفیت محصول را پایدارتر می‌کنند و هم زمان شستشو را پایین می‌آورند:

• طراحی بهداشتی مخزن (Hygienic Design): گوشه‌ها با شعاع مناسب، کمینه‌سازی درزها، و درین‌پذیری واقعی.
• پولیش سطح داخلی: انتخاب سطح مناسب با توجه به صنعت (غذایی/بهداشتی معمولاً حساس‌تر از شیمیایی عمومی).
• جوشکاری بهداشتی: تمیزکاری و پرداخت جوش از داخل، مخصوصاً اطراف نازل‌ها، پایه شافت، و زیر بافل‌ها.
• سیستم همزن و پروانه:
  • پروانه جریان‌محور برای مایعات رقیق
  • ترکیبی/چندمرحله‌ای برای طیف وسیع ویسکوزیته
  • همزن دیواره‌روب (در صورت نیاز) با درنظر گرفتن سخت‌تر شدن شستشو
• شافت، گیربکس و دور متغیر: دور متغیر با اینورتر برای کنترل کف، کنترل برش، و کاهش پاشش هنگام شستشو (شروع/توقف نرم).
• CIP آماده:
  • اسپری‌بال ثابت (ساده‌تر)
  • روتاری اسپری هد (پوشش بهتر و زمان کمتر در بسیاری سناریوها)
  • امکان ارتقا به سیستم‌های جت/ایمپینجمنت در پروژه‌های حساس‌تر
• ونت بهداشتی/فیلتر هوا: برای جلوگیری از ورود گردوغبار و آلودگی محیط، مخصوصاً وقتی مخزن در سالن پودرریزی یا کنار خطوط باز کار می‌کند.
• سایت گلاس و چراغ داخلی: برای بازرسی تمیزی (خیلی وقت‌ها QC با همین نگاه ساده، می‌فهمد شستشو ناقص بوده یا نه).
• سل‌ها و گسکت‌ها: انتخاب متریال گسکت و آب‌بندی شافت متناسب با دما، شوینده CIP و سازگاری با محصول.

🏭 مزایای فنی و عملیاتی 
مزیت یک میکسر استیل تک جداره خوب در خط تولید، معمولاً در سه شاخص دیده می‌شود:

1. کاهش ریسک آلودگی متقاطع
   وقتی مخزن کم‌ماند باشد، جوش‌ها تمیز باشند، و نقاط کور کم شوند، شما به جای “حدس” زدن، به یک شستشوی قابل تکرار می‌رسید. منابع بهداشتی مثل 3-A روی همین جنبه‌ها (قابل تمیز بودن، سطح مناسب، نبود نقص و قابلیت درین شدن) تاکید دارند.
2. کاهش زمان مرده بین بچ‌ها
   اگر هر بار برای شستشو مجبور به ورود نفر و باز کردن زیاد باشید، هم زمان می‌سوزد هم ریسک ایمنی بالا می‌رود. در مقابل، حرکت به سمت CIP (حتی در سطح ساده) می‌تواند زمان توقف را کم کند و شستشو را یکنواخت کند. در توضیحات سازندگان تجهیزات شستشوی مخزن، تفاوت عملکردی بین اسپری‌بال ثابت و هدهای چرخان از نظر الگوی شستشو و سرعت مطرح شده است.
3. پایداری کیفیت و کاهش ریجکت QC
   وقتی Carryover کنترل شود، QC کمتر با نوسان بو/رنگ/ویسکوزیته درگیر می‌شود. این اثر در صنایع شوینده و غذایی خیلی ملموس است: یک ریجکت، فقط هزینه مواد نیست؛ هزینه زمان و اعتبار برند هم هست.

🏭 مشخصات فنی 
در پروژه‌های ماشین‌سازی همیار، مشخصات زیر معمولاً به صورت سفارشی نهایی می‌شود (اعداد دقیق وابسته به فرمول، ویسکوزیته، دانسیته، و محدودیت‌های سایت است):

(برای سئو: این همان جایی است که مخاطب دنبال «طراحی میکسر استیل»، «شافت، گیربکس و دور متغیر»، و «اینورتر و کنترل سرعت» می‌گردد؛ اما تصمیم نهایی باید از کاربرد و شستشو شروع شود، نه از کاتالوگ موتور.)

🏭 اشتباهات رایج در انتخاب یا بهره‌برداری

1. نادیده گرفتن “تمیزشدن” و تمرکز فقط روی “میکس شدن”
   خیلی‌ها در خرید میکسر استیل تک جداره فقط می‌پرسند “چقدر هم می‌زند؟” ولی نمی‌پرسند “کجاها تمیز نمی‌شود؟”. اگر مخزن نقاط کور داشته باشد، شستشو تبدیل به کار دستی پرریسک می‌شود و آلودگی متقاطع دیر یا زود خود را نشان می‌دهد.
2. انتخاب اشتباه نوع پروانه برای ماده‌ای که کف می‌کند یا هوا می‌گیرد
   در شوینده‌ها و بعضی غذایی‌ها، پروانه نامناسب می‌تواند هوا را داخل ماده بکشد. نتیجه: کف، خطای توزین، یا ناپایداری ویسکوزیته. از طرف دیگر، کف زیاد، شستشو را هم سخت‌تر می‌کند (چون شستشو به جای تماس با دیواره، در کف گم می‌شود).
3. تخلیه بد و ماند محصول در کف/زیر شیر
   اگر کف مخزن شیب‌دار و کم‌ماند نباشد یا شیر در جای درست ننشیند، ته‌مانده می‌ماند. این ته‌مانده در بچ بعدی یا حل می‌شود (Carryover) یا فاسد می‌شود (ریسک میکروبی/بو). تاکید روی درین‌پذیری و حذف crevice در منابع بهداشتی هم دقیقاً برای همین است.
4. تصمیم عجولانه درباره 304 یا 316 بدون توجه به شوینده‌ها و کلریدها
   گاهی خودِ فرمول خیلی خورنده نیست، ولی شوینده‌های CIP یا آب با کلرید بالا مسئله درست می‌کند. مولیبدن در 316/316L می‌تواند مقاومت خوردگی موضعی را در محیط‌های کلریدی بهتر کند؛ این موضوع در ادبیات خوردگی هم به شکل مکانیزمی بررسی شده است.
5. خرید میکسر استیل دست دوم بدون ارزیابی بهداشتی
   میکسر استیل دست دوم اگر برای مخزن ذخیره مواد غیرحساس باشد شاید قابل بررسی باشد؛ اما برای خط چندمحصولی، ریسک‌های پنهان زیاد است: خط و خش عمیق، جوش‌های قبلی، تغییر رنگ حرارتی، یا حتی عدم هم‌محوری شافت که باعث لرزش و ساییدگی آب‌بندی می‌شود. در نتیجه شستشو سخت‌تر و آلودگی متقاطع محتمل‌تر می‌شود. اینجا “ارزان‌تر” معمولاً به معنی “هزینه QC و توقف بیشتر” است.

🏭 نصب، ایمنی و نگهداری 

• نصب و تراز: در ظرفیت‌های بزرگ، تراز بودن و پایه‌گذاری درست روی لرزش و عمر گیربکس اثر مستقیم دارد.
• ارت و ایمنی برق: اینورتر و موتور باید ارت درست و حفاظت مناسب داشته باشند.
• گاردینگ و ایمنی مکانیکی: محافظ کوپلینگ/تسمه (اگر وجود دارد) و اینترلاک درپوش‌ها، جلوی حادثه را می‌گیرد.
• بازرسی دوره‌ای آب‌بندی شافت: نشتی‌های کوچک، هم آلودگی محیط می‌دهد هم احتمال ورود آلودگی به محصول را بالا می‌برد.
• روال شستشوی استاندارد: حتی بهترین مخزن هم اگر روش شستشو ثابت نباشد، خروجی ثابت نمی‌دهد. بهتر است یک دستورالعمل ساده داشته باشید: پیش‌شستشو، شستشوی قلیایی/شوینده، آبکشی، و در صورت نیاز ضدعفونی—با زمان‌های ثابت و ثبت شده.

🏭 مزیت رقابتی همیارتیم / ماشین‌سازی همیار
مزیت عملی وقتی معنی دارد که روی خط دیده شود. در پروژه‌های همیارتیم، تمرکز این مدل «میکسر استیل تک جداره» روی این چند مورد است:

• طراحی با نگاه به شستشو از روز اول: یعنی کم کردن نقاط کور، توجه به تخلیه کم‌ماند، و پیش‌بینی مسیرهای CIP (حتی اگر امروز CIP ندارید).
• کیفیت ساخت قابل بازرسی: تمیزی جوش، پرداخت داخلی در نقاط حساس، و جزئیاتی که QC با چراغ و سایت‌گلاس می‌تواند چک کند.
• سفارشی‌سازی واقعی: چون یک مخزن 500 لیتری شامپو با یک مخزن 500 لیتری سس، روی کاغذ یکی است ولی در تمیزکاری و رفتار ماده یکی نیست.
• پشتیبانی ساخت داخل: برای قطعات مصرفی مثل گسکت‌ها، آب‌بندها، یا اصلاح نازل‌ها، اینکه سازنده در دسترس باشد در عمل یعنی توقف کمتر.

(از نظر جستجوی محلی هم، مشتری‌هایی که دنبال «میکسر استیل مشهد» یا «میکسر استیل اصفهان» می‌گردند، معمولاً دغدغه‌شان فقط شهر نیست؛ دغدغه‌شان سرویس، قطعه و زمان تحویل است. این‌ها را باید در طراحی و مستندسازی پروژه دید.)

🏭 FAQ (پرسش‌های پرتکرار)

1) آیا میکسر استیل تک جداره برای خطوط چندمحصولی (شامپو/مایع/ژل) انتخاب درستی است؟
اگر کنترل دما از جداره برای شما حیاتی نیست، بله—اغلب انتخاب اقتصادی و اجرایی‌تری است، به شرطی که طراحی بهداشتی و شستشو جدی گرفته شود. در خط چندمحصولی، مسئله اصلی Carryover است: باقی‌مانده رنگ/اسانس/سورفکتانت در نقاط کور یا کف. پس باید روی تخلیه کم‌ماند، کیفیت جوش و پولیش، و امکان شستشوی تکرارپذیر حساب کنید. اگر شستشو دستی است، دسترسی و منهول مهم می‌شود؛ اگر CIP دارید، محل و نوع نازل شستشو تعیین‌کننده است.

2) برای جلوگیری از آلودگی متقاطع، پولیش داخلی تا چه حد مهم است؟
پولیش مهم است، اما “تنها عامل” نیست. در استانداردهای بهداشتی معمولاً به سطح صاف و بدون نقص اشاره می‌شود و حتی معیارهایی مثل حدود 0.8 میکرون Ra به‌عنوان سطح رایج مطرح است، اما هم‌زمان روی نبود ترک/حفره/درز، درین شدن و قابلیت تمیزکاری تاکید می‌شود.
در تجربه عملی، اگر جوش‌ها تمیز نباشند یا گوشه‌ها و اتصالات نقاط کور بسازند، پولیش خوب هم مشکل را کامل حل نمی‌کند. بهترین رویکرد این است که پولیش و طراحی و روش شستشو هم‌زمان دیده شوند.

3) اسپری‌بال ثابت بهتر است یا روتاری اسپری هد برای CIP؟
اسپری‌بال ثابت ساده‌تر و ارزان‌تر است و بیشتر بر “خیس کردن” و کمک شیمی/دما/زمان تکیه می‌کند. روتاری اسپری هد (چرخان) با الگوی پاشش پویا، معمولاً پوشش بهتری می‌دهد و در بسیاری کاربردها می‌تواند زمان شستشو و مصرف آب/مواد را پایین بیاورد. سازندگان تجهیزات شستشوی مخزن تفاوت عملکرد این دو را از نظر زمان و مصرف مطرح می‌کنند.
در عمل، انتخاب درست به نوع رسوب شما بستگی دارد: رسوب چسبنده و خشک‌شونده معمولاً به اثر مکانیکی بیشتر نیاز دارد.

4) 304 کافی است یا باید 316 انتخاب شود؟
قاعده سرانگشتی: اگر محیط شما کلریدی‌تر، خورنده‌تر یا شستشوی شیمیایی تندتری دارد، احتمالاً 316/316L منطقی‌تر می‌شود. از دید خوردگی، اضافه شدن مولیبدن در 316/316L می‌تواند مقاومت در برابر خوردگی موضعی (پیتینگ) را در محیط‌های حاوی کلرید بهبود دهد و این موضوع در مطالعات خوردگی هم بررسی شده است.
اما تصمیم نهایی باید با شناخت آب کارخانه، شوینده‌های CIP، دما و سابقه خوردگی تجهیزات قبلی گرفته شود، نه صرفاً با یک نسخه واحد برای همه.

5) چرا قیمت میکسر استیل تک جداره در بازار اینقدر اختلاف دارد؟
چون “میکسر” فقط حجم و موتور نیست. اختلاف قیمت معمولاً از اینجا می‌آید: کیفیت جوشکاری و پرداخت داخلی، نوع و برند گیربکس/یاتاقان/آب‌بندی، نوع شیر تخلیه و کم‌ماند بودن کف، تعداد و کیفیت نازل‌ها و منهول، متریال 304 یا 316، و آماده‌سازی برای CIP. در خرید میکسر استیل صنعتی، اگر خط شما چندمحصولی است، هزینه‌های پنهان (زمان شستشو، ریجکت QC، توقف تولید) می‌تواند از اختلاف قیمت اولیه بزرگ‌تر شود. پس مقایسه درست باید بر اساس “کیفیت قابل تمیز شدن و قابل تکرار بودن” انجام شود، نه فقط بر اساس لیتراژ.

📞 دعوت به تماس
«برای دریافت کاتالوگ فنی، مشاوره طراحی اختصاصی یا استعلام قیمت محصول [میکسر استیل تک جدار سفارشی ( از 50 لیتر تا10 تن ) همیارتیم]، با مهندسین فروش همیار تیم تماس بگیرید.»

مشاوره رایگان | تولید سفارشی | ارسال به سراسر کشور

09908043731

09152946424